Zekâtın Geçerli Oluşunun Şartları
1- Niyet etmek: Âlimler, zekât ödemede niyetin şart olduğu hususunda ittifak etmişlerdir. Çünkü Hz. Peygamber sallallâhu aleyhi vesellem hadis-i şerifte şöyle buyurmuştur: "Ameller, niyetlere bağlıdır." (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizî, Nesai)

Zekât Niyeti Konusunda Önemli Hususlar:

a) Zekât niyetinin dil ile olması şart değildir, kalpten niyet edilmesi yeterlidir. Dil ile niyet, kalp ile birleştirilirse daha güzeldir. 
b) Kişi zekâtını vermek için vekil tayin ederse, zekât verecek kişinin niyet etmesi gereklidir. Zekât olarak verilecek mal vekile teslim edilirken, dil ile söylenmese bile kalpten niyet edilmesi de yeterlidir. Ama mal sahibinin niyeti olmaksızın vekilin onun adına niyet etmesi yeterli değildir.
c) Değişik zamanlarda zekât olarak ihtiyaçlı kişilere dağıtılan malların, zekât niyetiyle dağıtılmış olması lazımdır, niyet edilmemişse zekât yerine geçmez. Ama dağıttığı malları her defasında zekât olarak dağıtmayı adet haline getiren kişi, her defasında niyet etmese de zekât olarak vermiştir. Dağıtıldıktan bir müddet sonra zekâta niyet edilmesi, geçerli değildir. 


2- Zekâtı hak eden kimselere vermek: İttifakla, zekâtın ödenmesinin sahih olabilmesi için temlik şarttır. Temlik; zekâtı müstahak olanlara vermekle olur. Yani, zekâtı verilen kişinin mülkiyetine geçirmek, ona ait kılmak gerekir. 

Hanefi mezhebine göre, yedi yaşından küçüklere ve delilere zekât verilmez. Ancak bu küçükler ve deliler adına yetkili olan babası, velisi gibi kimseler alabilirler. Şafii mezhebine göre ise zekâtı alan kimsenin ergenlin çağına girmiş olması şarttır. (Fethu'l-Kadir, 1/493; İbn-i Abidin, 2/81; Muğni'l-Muhtac, 2/118)